เรื่องย่อพอเป็นแนว จางกือเร เด็กหนุ่มที่ขยันทำงาน ทำงานทุกอย่างที่ได้เงิน รับจ้างทำความสะอาดห้องน้ำบ้าง รับจ้างขับรถบ้าง คืนนี้จางเกือเรขับรถมาส่งลูกค้าสายขี้เมาถึงบ้านเรียบร้อย สักพักแม่ก็โทรศัพท์เข้ามา แม่บอกว่าพรุ่งนี้ให้จางกือเร เข้าไปทำงานได้เลย 

เช้านี้ที่ วันอินเตอร์เนชั่นแนล จางกือเรมาทำงานวันแรก ได้ฝึกงานที่ฝ่ายขาย3 จางกือเรนั่งรอแนะนำตัวที่ฝ่ายขาย3 ดงชิก มาถึงฝ่ายคนแรก สักพักดงชิกจึงชวนเด็กใหม่ออกไปคุยที่ดาดฟ้าดึก ดงชิกคือทีมงานฝ่ายขาย3 มีหัวหน้าฝ่ายชื่อ โอชิต หรือ ผู้จัดการโอ ดงชิกถามว่า ชื่อไร/อายุเท่าไหร่/จบอะไรมา/พูดภาษาอังกฤษ หรือภาษาอื่นได้ป่าว/มีประสบการณ์ในการทำงานมั้ย จางกือเรตอบคำถามดงชิก ชื่อจางกือเร/อายุ 26 /วุฒิการศึกษาสอบเทียบมัธยม/ ภาษาอังกฤษไม่ได้/ ประสบการณ์ในการทำงานไม่มี /มีอย่างเดียวคือใบรับรองทักษะการใช้คอมพิวเตอร์ได้ดี  จบการสนทนา เพราะดงชิกไม่รู้จะถามอะไร ไปต่อไม่ถูกเหมือนกัน จึงเดินกลับเข้าตึกและทิ้งคำถามไว้ว่า หลายปีที่ผ่านมานายไปทำอะไรอยู่ ไม่ทักษะในด้านไหนเลย ใช่ดงชิกพูดถูก จางเกือเรตอบคำถามในใจ

จางกือเรเดินเข้ามาในตึก ก้มหน้าเดินเหมือนคนหมดหวัง  ขณะนั้นเองก็หญิงสาวเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยความรีบร้อน และกำลังยุ่งอยู่กับการรัดผม โดยไม่ได้สนใจรอบข้างเหมือนกับจางกือเร หญิงสาวเดินผ่านจางกือเรไป ระหว่างนั้นเขาทำยางรัดผมหลุดมือ กระเด็นไปโดนจางกือเร หญิงสาวหยุดเพื่อหายางรัดผมที่หล่นจากมือ จางกือเรก็หยุด แต่เมือไม่หาเจอสาวเจ้าก็ไม่สนใจ หันหลังกลับเดินต่อไป ปล่อยให้จางกือเรยืนช่วยหา เมือเจอแล้วหยิบขึ้นมาจะยื่นให้สาวเจ้าแต่เจ้าตัวก็ไม่อยู่ซะแล้ว

จางกือเรเดินกลับมาถึงฝ่าย ดูเหมือนดงชิกจะยุ่งเอามากๆ ปล่อยให้จางกือเรยืน เก้ๆ กังๆ ทำอะไรไม่ถูก สำหรับพนักงานใหม่นอกจากจะช่วยอะไรไม่ได้ ยืนอยู่ตรงไหนก็ยังขัดหูขัดตาไปซะหมด แม้จะพยามจะช่วยแล้วก็ตามเหมือนยิ่งจะทำให้งานล่าช้าเข้าไปอีก งานแรกทึ่ได้รับมอบหมายจากดงชิก คือไปถ่ายเอกสาร

2 คนว่างปะไปกินเหล้ากัน

สักพักผู้จัดการโอโทรมาที่ฝ่าย ดงชิกรับสาย ผู้จัดการโอถามว่าผู้ช่วยดงชิกมาทำงานหรือยัง ดงชิกบอกว่ามาแล้ว ผู้จัดการโอถามว่าย้ายมาจากทีมไหน ดงชิกตอบแบบประชดไปว่า มาจากทีมสกาย เด็กเส้นฝ่ายบุคคลส่งตัวมา ดงชิกพูดไปหัวเราะไป ดงชิถอนหายใจ กับผู้ช่วยคนใหม่ที่ทางฝ่ายบุคคลส่งมาให้

ข่าวการเป็นเด็กเส้นของจางกือเร แพร่ไปจนทุกคนในบริษัทเหมือนจะรู้กันหมดแล้ว  โดยเฉพาะพนักงานรุ่นที่เข้ามาทำงานก่อนจางกือเรได้ไม่นาน ซึ่งถือว่าเป็นรุ่นเดียวกัน กลุ่มนี้ค่อนข้างจะพูดถึงเด็กเส้นอย่างจางกือเร ซึ่งก็ไม่แปลกเพราะคนอื่นเขาจบมหาลัยกันทุกคน กว่าที่จะเข้ามาทำงานได้ก็ตัองสมัครแย่งชิงกับคนอื่นๆ ผ่าด่านกฏเกณฑ์ต่างๆของบริษัทด้วยความสามารถของตัวเอง ทุกคนที่ผ่านการคัดเลือกเข้ามาก็ใช่ว่าจะเป็นพนักงานโดยทันที จะต้องผ่านการทดลองงานอีก ถึงเวลานั้นจะได้บรรจุเป็นพนักงานประจำหรือป่าวก็ยังไม่รู้ จึงทำให้เขาเหล่านั้นรู้สึกอิจฉาจางกือเร ที่เข้ามาทำงานโดยใช้เส้นสาย วุฒิการศึกษาแค่สอบเที่ยบมัธยม ไม่มีอะไรเลยที่จางกือเรเทียบกับพวกเขาได้

หลังจากที่เหตุการณ์ในห้องถ่ายเอกสาร ที่กือเรทำงานไม่ทันใจดงชิก จนต้องมาถ่ายเอกสารเอง ดงชิกก็ได้แนะนำให้กือเร รู้จักกับอันยองกี แล้วยังบอกอีกว่า อันยองกีเป็นคนเก่ง ฝากให้อันยองกีช่วยสอนกือเรด้วย อันยองกีคือหญิงสาวที่ทำยางรัดผมหล่นเมือไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้า 
จางกือเรเดินจากห้องถ่ายเอกสารกลับมาที่ฝ่าย ระหว่างเดินก็มองดูรอบๆที่ทำงาน ดูเพื่อนร่วมงานที่กำลังทำงาน จางกือเร เหมือนรู้ตัวว่า รอบๆตัวเขาตอนนี้กลายเป็นสิ่งใหม่สำหรับเด็กเส้นอายุ 26 ปี ที่ไร้ประสบการณ์ทั้งการทำงานและสังคมในการทำงานแห่งนี้ เขาจะต้องเรียนรู้อีกเยอะ
จางกือเรเดินเข้าในฝ่าย ดงชิกไม่อยู่ในฝ่ายแล้ว ปล่อยให้เขาอยู่คนเดียว เด็กใหม่ไม่มีงานทำก็เดินสำรวจฝ่ายไปก่อน สักพักมีโทรศัพท์ดังขึ้น เสียงโทรศัพท์ดังนาน พี่ฝ่ายติดกันบอกให้จางกือเรรับสาย ด้วยความที่เขาไม่รู้อะไรเลย จึงต้องขอความช่วยเหลือจากฝ่ายที่อยู่ติดกัน แต่ก็ไม่ได้รับการช่วยเหลือ เพราะเขาก็ยุ่งอยู่เหมือนกัน สุดท้ายต้นสายก็วางสายไปเอง เรื่องโทรศัพท์ยังไม่จบง่ายๆจนกว่าจะเลิกงาน จากนั้นก็มีสายเข้ามาอีก จางกือเรรับสาย แต่คราวนี้ต้นสายพูดไม่ใช่ภาษาเกาหลี  จางกือเร คุยกับต้นสายไม่รู้เรื่องจึงต้องมองหาคนมาช่วยเช่นเคย ในระหว่างนั้น อันยองอีเดินผ่านมา จางกือเรรีบวิ่งตามอันยองอี ให้มาช่วยรับสายหน่อย เนื่องจากอยู่คนละฝ่าย อันยองอีจึงปฏิเสธที่จะช่วย แต่จางเกือเรไม่ยอมปล่อยให้อันยองไป ดึงตัวอันยองอี มารับโทรศัพท์สายนี้จนได้ และครั้งต่อๆมา ทุกครั้งถ้ามีโทรศัพท์เข้ามาและคุยต้นสายคุยไม่รู้เรื่อง จางกือเรก็ต้องแบกหน้าด้านไปตามอันยองอีมาช่วยรับโทรศัพท์ให้ โดยไม่สนใจว่าอันยองอีจะทำอะไรอยู่ ยังงัยซะวันนี้จะต้องผ่านไปให้ได้ พ้นผ่านไปสำหรับวันแรกในการทำงาน

เช้าวันที่สองของการทำงาน จางกือเรถึงที่ทำงานแต่เช้า เลยถึอโอกาสศึกษางานในฝ่าย โดยเฉพาะชื่อบุคคลสำคัญและเบอร์โทร ดงชิกมาถึงคนที่สอง ดูเหมือนเช้านี้จะมีเรื่องเร่งด่วน ลูกค้าจะเข้ามาดูโรงงานวันนี้และนัดผู้จัดการโอที่ร้านกาแฟในโรงแรม แต่ผู้จัดการโอเพิ่งจะลงจากเครื่อง ดงชิกรีบโทรหาผู้จัดการโอ แจ้งเรื่องและเวลานัดกับลูกค้าเช้านี้ 9 โมง ให้คุณโอตรงไปที่โรงแรมเลย แต่ผู้จัดการโอบอกว่าคงไปไม่ทัน เพราะในเวลาเร่งด่วนรถในกรุงโซลติดมากๆๆอาจจะต้องไปถึงช้าประมาณ 30 นาทีเป็นอย่างน้อย ทั้งดงชิกและคุณโอต้องมาหาวิธีที่จะทำยังงัยให้งานที่ผ่านไปด้วยดี ดงชิกมองซ่้ายแลขวาแล้วก็ไม่มีใครช่วย งานนี้เลยตกไปที่ จางกือเร แม้ฟังดูจะไม่เข้าท่า แต่ก็เหลืออยู่ทางเลือกเดียว คำสั่งของดงชิก ให้จางกือเรอยู่กับลูกค้า เพืออยู่รอคุณโอไปถึง  ถือเป็นงานชิ้นแรกที่ท้าทายความสามารถของเด็กใหม่ผู้ที่ไม่มีประสบการณ์อะไรเลย คำสั่งดงชิกฟังดูง่ายๆ แต่อย่าลืมว่าเป็นลูกค้าคนสำคัญ

คุณโอมาถึงที่โรงแรมรีบเดินไปหาลูกค้าที่นัดไว้ในร้านกาแฟ ลูกค้านั่งอยู่กับพนักงานใหม่ แต่ดูเหมือนลูกค้าไม่รู้สึกว่าการที่คุณโอมาช้าจะทำให้เขาเสียเวลา เพราะลูกค้ากำลังวุ่นอยู่กับเกมอะไรสักอย่างจนลืมไปเลยว่ารอคุณโอนานพอสมควร  คุณโอมาถึงกล่าวทักทายลูกค้าและขอโทษที่มาช้า 

คุยงานกับลูกค้าเสร็จ ผู้จัดการโอและกือเร ออกมาส่งลูกค้าหน้าโรงแรม ก่อนจะขึ้นรถลูกค้าถามจางกือเรว่าเกมที่ให้เขาเล่นเพื่อฆ่าเวลาชื่อเกมอะไร จางกือเรจึงบอกคุณโอไปว่ามันคือเกมหมากล้อม คุณโอจึงบอกลูกค้าว่าชื่อเกมโก๊ะ
ก่อนไปขึ้นรถกลับสำนักงาน คุณโอถามว่าเล่นเกมนี้ด้วยเหรอ จางกือเรตอบแบบถ่อมตนว่า เขาพึ่งจะเริ่มเล่น ในความคิดเขาคือโก๊ะคือพรสวรรค์เดียวที่เขามีอยู่ งานชิ้นแรกของวันนี้จางกือเร ทำได้ดี ได้รับคำชมจากคุณโอ 

 
ขณะที่ทั้งคู่นั่งรถกลับสำนักงาน ในรถดูเงียบแบบอึดอัดเล็กน้อย ก่อนที่คุณโอจะเป็นฝ่ายถามว่า นายมีแค่ใบเทียบวุฒิมัธยมจริงเหรอ ใช่ จางกือเรตอบ คุณโอพูดต่อไปว่า เขายังขาดคุณสมบัติอีกเยอะ ไม่ว่าจะเป็นทักษะด้านภาษาที่ใช้ในงาน คุณโอยังพูดต่อไปว่า ถ้าเป็นเขา จะไม่จ้างคนอย่างจางกือเรแน่นอน แม้ว่าคนๆนั้นที่หนุนหลังจางกือเรจะเป็นใครก็ตาม เพราะเขาจะจ้างคนที่ทำงานและปิดการขายได้เท่านั้น

ถ้าการมองในมุมมองปกติแล้วไม่มีทางออก ลองเปลี่ยนมุมในการมองบ้างก็ดีนะ

 คุณโอมอบโอกาสสุดท้ายให้จางกือเรขายตัวเอง เพื่อให้เขาจ้างจางกือเรต่อไปหรือเลิกจ้าง การพรีเซนต์ตัวเองของจางกือเร ถือว่าสอบตก เพราะทักษะความสามารถที่จางกือเรบอกไป ทุกคนที่ทำงานใครๆเขาก็มีและทำได้หมด 
มาถึงที่ทำงาน เพื่อนร่วมงานของผู้จัดการโอเข้ามาคุยด้วยเกี่ยวกับตัวจางกือเรว่าใครเป็นคนอยู่เบื้องหลัง ยังไม่หยุดแค่นั้น ยังพูดต่อไปว่าที่จ้างจางกือเร มาอยู่ฝ่ายขาย3 จะให้จางกือเรมาคอยดูคุณโอ และรายงานไปยังเขา นั้นยิ่งทำให้ผู้จัดการโอ ระแวงและไม่ชอบจางกือเรหนักเข้าไปอีก

เล่าไปก็จะยืดยาว ต้องไปหาดูเอง รับรองสนุก เอาใจช่วยจางกือเร เพียงแค่ทำอย่างใรให้ผู้จัดการโอ ยอมรับและให้โอกาสจางกือเร

เป็นทีมเดียวกันแล้วนิ ถ้าจะป่วยก็ต้องป่วยเป็นทั้งทีมไปเลย เอาตามนี้นะ

เมือดูมาแล้ว  ซีรีย์ดูครั้งแรกประมาณปี 16-17 ดูจากเว็บเถื่อนในมือถือ ปัจจุบันคงยังมีอยู่แหละ เป็นซีรีย์ที่เนื้อเรื่องแปลกและดูสนุกไม่เบื่อ ถ้าท่านเบื่อๆกับซีรีย์แนวรักๆใคร่ แนวย้อนยุคเกิดมากี่ชาติก็ยังรำลึกถึงอดีต ลองเปลี่ยนมาดูแนวชีวิตจริงในการทำงานบ้าง ซึ่งหลายเหตุการณ์มันก็มาจากเรื่องจริงของคนที่ทำงาน หรือว่าไม่