ย้อนจากอดิตถึงปัจจุบันมหรสพบันเทิงในต่างจังหวัดภาคอีสานเส่วนมากจะไม่พ้น หนัง,หมอลำ,รำวง พัฒนาขึ้นมาหน่อยก็จะเป็นเธคกลางแจ้ง แต่ความบันเทิงบางอย่างก็ถดถอยตามความนิยมเพราะมีเทคโนโลยีใหม่ๆเกิดขึ้นมาเป็นทางเลือกมากขึ้นเช่นหนังกลางแปลงเป็นตัน
  หมอลำ การจ้างหมอลำในสมัยก่อนในเจ้าภาพจะต้องทำเวทีให้ แต่บางครั้งถ้าไปแสดงที่วัดบางวัดอาจจะมีเวทีให้ และต้องเลี้ยงข้าวปลาอาหารทีมงานวงหมอลำด้วย การพัฒนาของหมอลำจากอดีตถึงปัจจุบันเรียกว่าพัฒนาไปมากแทบทุกด้าน เวอร์วังอลังการทั้งเวที แสง เสียง การแสดง ฯลฯ ราคาค่าจ้างสูงตามไปด้วย ที่สำคัญความนิยมก็มากขึ้นเป็นลำดับ สวนทางกับหนังกลางแปลงราวฟ้ากับเหว
  หนังกลางแปลง ถ้าเราพูดหนังกลางแปลงในยุคหนังกลางแปลงรุ่งเรืองสุดๆจนมาถึงยุคสมัยนี้ มีการพัฒนามาเรื่อยๆ จากระบบฉายด้วยฟลิม์เข้ามาสู่ระบบดิจิตอลฉายด้วยโปรเจคเตอร์ ระบบเสียงจาก 2.1 ชาแนล บางหน่วยฉายเป็นระบบเสียง 5.1 ชาแนล หรือ 7.1 ชาแนล แม้ปัจจุบันธุรกิจหนังกลางแปลงจะเป็นขาลง แต่เสนห์ของหนังกลางแปลงก็มิได้ลดลง ความนิยมในการดูหนังของคนก็ไม่ได้ลดลงเพราะมีหนังใหม่ๆเปิดตัวเข้ามาในตลาดอย่างสม่ำเสมอ ที่ลดคงคือความนิยมในการจ้างหนังกลางแปลง ส่วนหนึ่งอาจเพราะเทคโนโลยีพัฒนาไปมากทำให้มีอุปกรณ์ด้านความบันเทิงที่ดูหนังได้เหมือนกันมาแชร์ในการับชมความเร็วของการสื่อสารเร็วขึ้นและครอบคลุมเกือบทั้งหมดเราจึงสามารถดูหนังจากอุปกรณ์อื่นๆได้ง่าย จะดูหนังเวลาไหนก็ทำได้ ดูที่ไหนก็ยังได้อีก ดูไม่จบค้างไว้จะมาดูต่อก็ยังทำได้ นั้นเป็นหนึ่งที่ทำให้หนังกลางแปลงลดลง ธุรกิจหนังกลางแปลงก็ยังคงอยู่ไม่หายไปไหน แต่ธุรกิจจะลดขนาดลงตามความนิยมในการจ้างหนังกลางแปลง หรือบางที่เจ้าของธุรกิจเห็นว่าไม่คุ้มก็เลิกทำไป
  รำวง เธคกลางแจ้ง เส้นทางก็คล้ายๆกับหนังกลางแปลง
การไปดูหนังสมัยก่อน
  วัยเด็ก ถ้างานบุญในหมู่บ้านเวลาไปดูหนังกลางแปลงต้องหอบสื่อพร้อมผ้าห่มไปด้วยไปกะน้องๆบ้านใกล้กันเพราะขากลับดึกๆจะได้มีเพือนกลับบ้านด้วยกันเป็นคนกลัวผีไม่กล้ากลับคนเดียวตอนกลางคืน ข้อดีของเอาเสื่อไปด้วยคือจะนอนดูหนังหรือนอนหลับไปเลยถ้าง่วงเพราะเราไม่ได้ชอบหนังทุกเรื่องที่ฉายเรื่องไหนที่ไม่ชอบก็หลับ บอกคนข้างๆให้ปลุกด้วยถ้าหนังเรื่องที่เราไม่ดูฉายจบ ส่วนผ้าห่มต่างจังหวัดต่อให้เป็นหน้าร้อนดึกๆมาอากาศจะเย็น ถ้าเป็นหน้าหนาวยิ่งไม่ต้องพูดถึง วัยรุ่น ขึ้นมาหน่อยเรียนประมาณ ม.4 ถ้าหมู่บ้านข้างๆมีงานบุญ(งานเสียตัง์จะไม่ค่อยไป) ก็จะไปกับเพื่อนๆพี่ๆในหมู่บ้านกินข้าวอาบน้ำเร็วหน่อย เมื่อก่อนการไปดูหนังต่างหมู่บ้านเราจะใช้วิธีเดินกันไปกลุ่ม 5-6 คน เดินคุยๆกันไปเรื่อยๆ ระยะทางไปกลับ 10 กม.สบายมากเดินคุยกันไปแปบเดียวก็ถึงแล้ว แต่ถ้าเป็นถนนที่เป็นดินทรายอันนี้จะลำบากหน่อยเพราะจะทำให้เดินช้าลง ยิ่งถ้าคืนไหนเป็นคืนวันพระจันทร์เต็มดวงความสว่างยังกะกลางวัน
   เราดูหนังต้องมีหนังที่เราชอบหรือฉากที่เราประทับใจของหนังเรื่องนั้นๆ แม้เวลาผ่านไปนานหลายสิบปีเราก็จะไม่เคยลืม บางครั้งไปเจอชื่อหนังหรือโปสเตอร์หนังของเรื่องนั้น แม้แต่จะเป็นนักแสดงที่เคยแสดงในหนังเรื่องนั้น บางครั้งบทบาทที่เขาแสดงในหนังเรื่องที่เราชอบจะวิ่งเข้ามาในหัวโดยอัตโนมัติ บางทีก็ถึงแอบยิ้มๆ นี้เราบ้าป่าวว่ะ นี่คือบางส่วนของหนัง ที่จำได้ถ้านึกถึงหนังเก่าๆ แม้ชื่อเรื่องจะจำไม่ได้แต่จำบางฉากในหนังหรือตัวแสดงของหนังเรื่องนั้นๆ

สิงห์รถบรรทุก ภาค 1: ปี 2520

สิงห์รถบรรทุกภาค 1 จำได้ว่าดูที่โรงเรียน เป็นหนังมาล้อมผ้าเก็บเงิน เรื่องนี้พ่อพาไปดู ได้ดูฟรีเพราะรู้จักกะคนฉายหนังหน่วยนี้ เนื้อเรื่องจำได้ท้ายๆเรื่องที่มีรถบรรทุกเยอะๆมารวมกันล้อมลุมและก็บู๊กันสนั่น

มหาราชดำ : ปี 2524

หนังเรื่องนี้ดูที่งานทำบุญกองบวชให้ตา ปี 2524 และเป็นปีที่ประเทศไทยฉลองปี รัตนโกสินทร์ 200 ปีด้วย หนังเรื่องนี้ทำให้ รู้จัก มนตรี เจนอักษร และ พิศาล อัครเศรณี

ชมพูแก้มแหม่ม : ปี 2529

ที่จริงหนังเรื่องนี้ จำชื่อไม่ได้ แต่ในเรื่องจำนักแสดงได้อยู่คนเดียว คือชมพู ฟรุตตี้ ในเรื่องแกชื่อ ท้าวอุ่น ตีนเย็น มาจาก สปป.ลาว เลยไปหาข้อมูลการแสดงหนังของพี่ชมพู ฟรุตตี้ ถึงได้ชื่อเรื่องมา อีกคนที่ตัวโย่งๆเหมือนแด๊กคูล่า จำชื่อไม่ได้เหมือนกัน หนังเรื่องนี้สนุกดี

โปเย โปโลเย เย้ยฟ้าแล้วก็ท้า: ปี 2530

นี้คือหนังผีจีนในตำนานเลย หวังจู่เสียน ผีสาวสวยมากๆ และแนวเซ็กซี่ เนื้อเรื่องชวนติดตามให้นั่งดู ที่พอจำได้ก็น่าจะเป็นฉากมุดน้ำในถังกับหลวงพี่เลสลีจาง ได้ดูอีกครั้งที่งานงิ้วงานประจำปีของอำเภอ

ผีกัดอย่ากัดตอบ : ปี 1985

หนังผีจีนถ้าผีสาวสวยยกให้ หวังจู่เสียนแห่ง โปเย โปโลเย แต่ถ้าหนังผีสนุก เฮฮาก็ต้องผีกัดอย่ากันตอบ มีหลายภาคมาก และก็มีภาคพิเศษด้วยนะแต่เล่าไม่ได้ไปหาดูเอาเอง

ธันยา แม่มดยอดยุ่ง: ปี 2530

หนังเรื่องนี้ดูที่งานประจำปีไหว้พระธาตุพนม ที่จังหวัดนครพนม นางเอกลลิตา ปัญโญภาส สวยมาก    พระเอกวิลลี่ อินทอชโครตหล่อ หนังตลกดี เป็นการดูหนังที่อากาศหนาวมากๆ

ปล้นทะลุจอ หนัง 3 มิติ

  รู้จักหนัง3มิติก็จากเรื่องนี้แหละ หนังฉายแบบล้อมผ้าเก็บตังถ้าจะดูหนังแบบ 3 มิติจะต้องซื้อแว่น บ้านนอกต่างจังหวัดใครจะไปซื้อแว่นเพื่อดูหนังมีเงินค่าบัตรเข้าดูก็โอเคแล้ว ไม่มีใครซื้อหรอกแว่น 3 มิติ แต่เดี๋ยวก่อน ทางหน่วยฉายเราแถมแว่นตาให้ฟรี เมือซื้อปลากระป๋องครบ 3 กระป่อง(จำนวนจำไม่ได้) บ๊ะเจ้านี่มันมิติใหม่ของการขายของ ซื้อปลากระป่องแถมฟรีแว่นหน้าดูหนัง ยีห้อปลากระป๋องยังจำขึ้นใจเลย ปลากระป๋องยี้ห้อ ยูนิคอร์น

ไอ้หนุ่มตังเก

  หนังเรื่องนี้ผมจำเนื้อเรื่องไม่ได้ แต่รู้สึกเอียนกับหนังเรื่องนี้ คือเพลงไตเติลของหนัง เรื่องมีอยู่ว่า มีหนังขายยามาฉายที่หมู่บ้าน คืนแรกเขาฉายหนังเรื่องไอ้หนุ่มตังเกเนี้ยแหละแต่ผมไม่ได้ดูเนื่องจากหนังขายยาปักหลักฉายที่หมู่บ้านประมาณครึ่งเดือน แทบทุกวันก่อนจะฉายทางหน่วยฉายจะฉายหนัง ไอ้หนุ่มตังเก ก่อนจนเห็นว่าคนเริ่มมาเยอะแล้วเขาจีงจะหยุดฉายแล้วฉายเรื่องอื่นต่อ ไอ้บ้านผมดันอยู่ใกล้กับสถานที่ฉายหนัง ผมได้ยินเพลงนี้ตลอด 10 กว่าวัน จนหน่วยฉายเข้าไปที่อื่นถึงไหนแล้ว บางวันผมยังเผลอร้องเพลงนี้อยู่เลย มันติดอยู่ในหัวไม่ไปไหนทุกวันนี้ก็ยังไม่หายไปไหน ทุกครั้งเมือได้ยินเพลงนี้ผมก็ยังร้องได้นะแต่จะเดินหนี พร้อมกับยิ้มแยะๆ ในเชิงเยาะเย้ย กูคิดถึงบ้านนอกจัง..
Design by ดีนิยม @2021 :LINE ID :isoundup / บทความที่เขียนเป็นความคิดเห็นส่วนตัว